*နံနက္ခင္းရဲ႕ေနေရာင္က
ငါ႔အေပၚကုိ အုပ္မုိး
ဘ၀ သစ္ပင္ေျခာက္က
အရုိးျပဳိင္းျပိဳင္းထ
ေနေရာင္ကုိ သူအလုိရွိပုုံမရဘူး။
နံရံမွာခိ်တ္ဆဲြထားတဲ့
ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္လုိ
ဖုန္တက္တဲ့ အေတြးေတြနဲ႕
ငါ့ဘ၀ကုိ ကုလားဖန္ထုိးခဲ့
ငါ့အိပ္မက္ဘာေၾကာင့္မ်ား
ေမာေနရတာလဲ။
တစ္ကေန စျခင္းမဟုတ္တဲ့
ငါ့ဘ၀အစ သုညကုိ
ျပန္ေတြးရင္း
နင့္ကုိ လြမ္း လုိက္တာ
မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ့မာနကုိ
ဖက္တြယ္ရင္း
ငါ့အလြမ္းကုိ ငါျပန္ မ်ဳိခ်
ဟန္ေဆာင္မႈေတြလဲ
ငါမွီ၀ဲခဲ.တယ္
ဒါေပမယ့္ေလ
ငါ မေမ်ာ္လင့္ရဲေသာေန႔မွာ
္ငါ့ အခ်စ္သစ္ငုတ္ေလး
နင္တူးေဖာ္ေတြ႔ခဲ့ရင္
ဒီေကာင္း ကင္တစ္ခုလုံး
ငု္ိေတာ့မွာပဲ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment